عادت به روضه کرده دلم،روضه خوان کجاست* صاحب عزای فاطمه،آن بی نشان کجاست؟* قربان اشک روز وشب چشم خسته ات* مولا فدای مادر پهلو شکسته ات* ///// بچه سید نشدم ،دست خودم نیست ولی* وسط روضه دلم خواست بگویم مادر ************************* خون دادن برای امام خمینی زیباست اما خون دل خوردن برای امام خامنه ایی از آن هم زیبا تراست رهبرم اخم کند ،به علی مادرتان داغ شما می بیند **** ارباب ،من را برای نوکریت آفریده اند بیرون کنی به فاطمه بیکار میشوم *** دود این شهر مرا از نفس انداخته است به هوای حرم کرب وبلا محتاجم *********************** السلام ای شاه بی غسل و کفن! السلام ای کشته ی دور از وطن! السلام ای تشنه ی آب فرات! السلام ای کشتی بحر نجات! تقدیم به آن احیاء کننده ای که ... « حسین، ای پرچم خونین حق، بر دوش، حسین، ای انقلابی مرد حسین، ای رایت آزادگی در دست، در آن صحرای سرخ و روز آتشگون قیام قامتت در خون نشست، اما پیام نهضتت برخاست از آن طوفان « طف» در روزعاشورا، به دشت « نینوا»، نای حقیقت از «نوا»افتاد ولی... مرغ شباهنگ حقیقت، از نوای ناله حق، حق" نمی افتد.»